หนุ่มสาวที่มักไปไหนมาไหนด้วยกันและสนิทสนมกับคนเพียงคนเดียว มักไม่ประสบความสำเร็จในด้านชีวิตแต่งงาน เท่ากับหนุ่มสาวที่คบเพื่อนหลายๆคน และดูกันไปอย่างธรรมชาติ เพราะ เขาหรือเธอ มีโอกาสที่อยู่ในการทดลองมากเพราะ มักจะอยู่กันเพียงสองต่อสองเท่านั้น และการนัดเพื่อนตรงกันข้าม 2 ต่อ 2 ตามลำพังนำไปสู่การทดลองได้
อีกอย่างหนึ่งคือ ทั้งสองคนเมื่อเริ่มคบกันไหม่ๆ ไม่มีโอกาสเปรียบเทียบชาย / หญิง อื่นหลายๆคน ดูทัศนคติ, เป้าหมาย, นิสัยต่างๆว่าใครที่มีเป้าหมายใกล้เคียงกับเรา ซึ่งแทนที่จะรู้จักคนอื่นในรสนิยม, พื้นเพ, ประสบการณ์กับเพื่อนคนอื่นๆบ้าง แต่ต้องมาจมปลักกับคนๆเดียว และส่วนใหญ่มักเสัยใจภายหลัง ว่ายังมีคนที่เหมาะสมกับเราและไม่น่ารีบสรุปตัดสินใจในการเร่งรีบแต่งงาน สรุปว่าเธอหรือเขา คนนี้ดีที่สุดในโลก
หากเรา จะคิดอย่างรอบคอบก็คือ ทั้งสองคนจะยิ่ง เสียมนุษยสัมพันธ์กับเพื่อนคนอื่น, กิจกรรม, งาน เพราะเอาเวลาไปกับเพื่อนหญิงหรือชายคนเดียวหมด ลืมคิดไปว่าในโลกนี้มีผู้หญิง, ชายที่ดีอีกมากมาย ยิ่งหากเป็นนักศึกษาอยู่ ก็จะเสียการเรียน เพราะใช้เวลาอยู่ด้วยกันตลอดเวลา
ในตอนนี้ผมอยากจะเปรียบเทียบ ความแตกต่าง ความรักโดยธรรมชาติของหญิงกับชาย ที่ควรระวัง โดยธรรมชาติแล้ว ผู้หญิงรักด้วยวิญญาณ และส่วนใหญ่ชายมักรักด้วยร่างกาย ห่วงความสวยงามเป็นอันดับแรกและผู้หญิง ส่วนไหญ่ก็ห่วงความมั่นคงในอนาคต แต่ผู้ชายห่วงความมั่นคงในความสวยงาม
ผู้หญิงให้คุณค่ารักสูงเกินไป ดังคำที่ว่าโดยชาย ยอมเสียความรักเพื่อความพอใจทางเพศ หญิงเสียความพอใจทางเพศเพื่อให้มีรัก ส่วนสตรีตกเป็นวัตถุทางเพศ (Sexual object) ในสายตาชายเสมอ
หนุ่มสาวมักจะมองเรื่องความงาม พิสูจน์ความรักที่ การมีหน้าตาดี มีการศึกษาดี เหล่านี้เป็นสิ่งที่ดี แต่ไม่ใช่สิ่งยั่งยืนที่จะทำให้ชีวิตการแต่งงาน ราบรื่นเสมอไป สิ่งสำคัญที่สุดคือสุขภาพที่ดี ความสนใจ เป้าหมายตรงกัน อุปนิสัย มีจิตวิญญาณที่ถวายให้กับพระเจ้า ยอมจำนนอย่างแท้จริง และดำเนินชีวิตตามพระวจนะพระเจ้า เพราะหากจะคิดหาคนรักที่มีจิตวิญญาณต่างกัน จะมีปัญหาแน่ นอกจากจะให้เขา (เธอ) ยอมจำนนถวายตัวแด่องค์พระเยซูคริสต์เจ้าจริงๆ ดังนั้น ควรใช้เวลาพิจารณาดูนานๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น